Waarom Don Cherry?

In ode aan Don Cherry staat hij standaard afgebeeld op de linkerkant van deze blog. Waarom? Omdat hij de verpersoonlijking is van alles wat freejazz voor mij betekent. Hij is zeker niet de structurele vernieuwer zoals Ornette Coleman, of een beeldenstormer zoals Albert Ayler, of een trancendente spiritualist zoals Coltrane in zijn late jaren, maar hij vertegenwoordigt de ongeremdheid, de openheid van geest, het respect voor de muziek van de andere (wie dat ook moge zijn), de zin voor avontuur die eigen is aan freejazz. Maar wat hem zo uitzonderlijk maakt is het speelplezier dat al zijn muziek uitstraalt. Of het nu op zijn eigen CD's is, of die van Old & New Dreams, of bij Codona, of bij wie dan ook, Don Cherry heeft er ongelooflijk veel plezier in om die muziek te maken. Dat hoor je. Hij brengt een warmte in de muziek die je bij weinigen terugvindt. Zeker, er wordt hem soms verweten technisch minder sterk te zijn op trompet dan anderen. So what? Wat brengt hij ermee? Wat weekt hij los? Wat roept hij op? Dat zijn de vragen. Het ging Don Cherry ook niet om de techniek. Niet alles wat hij heeft gemaakt, is geslaagd. Daarvoor zocht hij teveel naar nieuwe vormen : wereldmuziek, fusion, mainstream, freejazz. Een allegaartje waar je in moet gaan zoeken. Hij liet zich soms ook gebruiken om andere muzikanten wat meer aandacht te geven. Absolute aanraders zijn Complete Communion, Symphony for Improvisers, Nu (BBC Sessions), Brown Rice, Multikulti en alle Old & New Dreams albums. Wie meer van jazzy wereldmuziek met een new-age tintje houdt, moet Codona beluisteren.