Henry Kaiser is ook een duivel-doet-al : rock gitarist, jazz gitarist, experimenteel gitarist, maar hier gaat hij de zen-toer op met San Won Park op kayagum, een Koreaanse 12-snarige siter, en met Charles K. Noyes op percussie. Ik ken niets van Aziatische muziek, om eerlijk te zijn moet ik toegeven een afkeer te hebben van Chinese muziek, of van de Japanse muziek die je soms in films ziet. Ik kan dus onmogelijk voor elk nummer oordelen of deze muziek authentiek is, en waar ze werd beïnvloed door het experimentalisme van Kaiser. Ok, je hoort hem natuurlijk elektrische gitaar spelen, vervormd en al, maar of dit experimenteel is weet ik niet, want San Won Park klinkt in mijn oren zelfs nog experimenteler. Wat er ook van zij, deze muziek is mooi, en heeft het effect van Japanse tekeningen : liever enkele rake trekken op een wit blad, als het maar de juiste zijn, dan een gevulde tekening zonder verfijning. Deze muziek is niet meer dan wat getokkel, met heel veel ruimte tussen, met af en toe een aanzet tot melodie, maar nooit echt. Soms is de muziek absoluut bizar, en je moet ook wat wennen aan vreemd gezang af en toe, maar eenmaal je in de sfeer bent, is dit best te genieten. Het eerste album dateert van 1983 (Celluloid), nu is Invite The Spirit 2006 uit bij Tzadik.
For the English version, click HERE
No comments:
Post a Comment