Miles Davis Tribute Albums

OK, laten we nu maar eens komaf maken met de halfzachte zogenaamde "tribute" albums, die slechts één doel hebben, met name geld verdienen door de naam van een veel gekendere muzikant te gebruiken. Cheap trick, maar ook de jazz-wereld is er niet vies van. Toch zijn er gelukkig uitzonderingen.

Fusion For Miles - A Bitchin' Brew (Tone Center, 2005) *


Een ander gedrocht uit de reeks van Jeff Richman, met telkens één Miles nummer gebracht door gitaarhelden Eric Johnson, Jimmy Herring, Mike Stern, Pat Martino, Warren Haynes, Bill Connors, Bill Frisell, Bireli Lagrene, Steve Kimmock, ondersteund door niet minder competente kerels als Larry Goldings (orgel), Alphonso Johnson (basgitaar), Vinnie Colaiuta (drums). En denk je nu werkelijk dat deze kerels er iets van bakken? Niets van! Flauw gelul. Niets van Miles begrepen. Het is iets minder erg dan de Coltrane editie, omdat het muzikaal verschil iets kleiner is, maar toch ... hoe kan het?

Dave Liebman - Back On The Corner (Tone Center, 2007) *


En dan is er deze, een eerbetoon van Dave Liebman, saxofonist en ouwe getrouwe van Miles Band in het begin van de zeventiger jaren na het vertrek van Wayne Shorter. Hier vergezeld van Mike Stern (ook ooit in één van Davis' bands) en Vic Juris op gitaar, Anthony Jackson en Tony Marino op bas, Marko Marcinko op drums. Allen topmuzikanten, maar opnieuw : dit is niet om te beluisteren. Ze brengen gewoon de melodietjes, herkenbaar genoeg, in een gewone fusion aanpak, funky, met gierende gitaren en pompende bassen, maar alles is zo plat, zo emotieloos, zonder enige diepgang, zonder enige muzikale visie. Technisch knap genoeg, maar dan kan je beter naar een circus, maar bespaar ons dit. Miles verdient dit niet.

Tribute Allstars - Update Miles Live (Sara Records, 2007) ***


En dan zijn er gelukkig nog onze Scandinavische vrienden om ons verdriet toch even te verzachten. Jannis Eliasson speelt gitaar, Magnus Broo trompet, Fredrik Ljunkvist sax, Tovert Elovsson keyboards, Tommy Thordsson bas, Margan Agren Drums, Rafael Sida en Per Tjernberg percussie. Ze brengen Miles Bitch's Brew periode live ergens in het verre noorden. En in tegenstelling tot de vorige albums is hier echt plezier mee gemoeid, muzikale verwerking en visie. Niet dat het nog maar in de buurt komt van het origineel, maar hun covers van "Selim", "Funky Tonk", "Bitches Brew", "Theme From Jack Johnson" zijn eigenlijk wel goed. Hun cover van "It's About That Time" is schitterend. Alle muzikanten zijn goed : ondanks het feit dat Eliasson de leiding heeft van dit gezelschap, speelt hij in een zeer ondersteunende rol, maar uitstekend dan. Magnus Broo is Miles natuurlijk niet, maar zijn techniek en lezing van Miles is uitstekend, evenals zijn eigen inkleuring ervan. Ook Frederik Ljunkvist gaat bij momenten zeer diep. Deze muziek is echt, geen plastic. Gewoon tof!


For the English version, click HERE