Al in de late 60-er jaren speelde Archie Shepp met Noord-Afrikaanse traditionele muzikanten, toen in Algiers, nu in Marokko. De tekst op de LP van 1969 las als volgt : "Sounds of creative freedom revealing possibilities and departures beyond the accepted music-forms and expressions. It is not surprising that the seriousness of the NEW music coincided with an awakening/awareness of East-West Pan Africanism and the efforts to reveal an alter culture and spiritualism, since Sound has always been the main expression of this culture, and the Innovators/Musicians of the NEW music; by their insight into our times, their dedication to fresh/er ideas had to project this music into our minds ... synthetic as they have become in present-day reality ... to display another direction into our Art Forms". Bent u er nog? Dit soort taaltje was toen natuurlijk in, maar de essentie ervan is voor dit album nog altijd even waar. In elk geval heeft Shepp altijd open gestaan voor andere muzikale ervaringen, toen net zo goed als nu, en hoewel hij doorheen de jaren zijn gevoel voor avontuur wat kwijt is geraakt, heeft hij zijn muzikaal gevoel, zijn ongelooflijke technische vaardigheden op de tenor, of het spelplezier meer dan intakt weten te houden. En op die vlakken is dit album duidelijk een winner. De Marokkaanse Gnawa zijn afstammelingen van de slaven die door de Arabieren naar het noorden werden gebracht, en en hun muziek gaat terug naar die tijd, Afrikaanse ritmes vermengend met Arabische muzikale invloeden. Op dit album leidt dat, in samenspel met de jazz van Shepps kwartet, tot zeer intense, hypnotische muziek, met een ritmesectie inclusief de piano die het geheel voorwaarts jaagt, en zo zouden ze uren kunnen doorgaan, en Shepp zelf soloot boven het geheel uit, afgewisseld met de traditionele vocals. En Shepp is absoluut fantastisch, hij houdt de aandacht vast, jammerend, huilend, jubelend, schreeuwend op zijn tenor, zoals in zijn beste dagen. Verwacht geen complexe harmonische evoluties in deze muziek, want dat is ook de bedoeling niet, het gaat hier om ritme en het creëren van een gemeenschappelijk muzikaal begrip en ervaring. Dar Gnawa wordt geleid door Maalem Abdellah Gourd, die ook de lead vocals voor zijn rekening neemt, en Abou El Gourd, Abdelkader El Khlyfy, Khalid Rahhili and Nourredine Touati, spelen percussie, traditionele snaarinstrumenten en achtergrond zang. De Westerse muzikanten zijn Wayne Dockery op bas, Steve McCraven op drums en Tom McClung op piano. Shepps muziek is sterk veranderd over de decennia heen, van echte free naar meer mainstream, en was een tijdje een beetje de richting kwijt, zoekend naar nieuwe stijlen, maar zelden succesvol. Het is dus fantastisch om hem hier in absolute bloedvorm terug te vinden, vol enthousiasme en intensiteit, duidelijk genietend van het samenspel met de Marokkaanse muzikanten. Een prima album!
Luister naar een sound sample Dawn Of Freedom
For the English version, click HERE
No comments:
Post a Comment