Het Chicago Underground Duo/Trio/Quartet kent twee vaste waarden : Rob Mazurek op cornet en Chad Taylor op percussie. Jeff Parker speelde in vorige configuraties af en toe gitaar en Noel Kupersmith was de bassist van dienst, maar die is nu voor dit trio vervangen door Jason Ajemian. Een echt trompet/bas/drums trio is het evenmin want elke muzikant heeft nog een assortiment bijkomende instrumenten, van de eenvoudigste zoals een bamboefluit, mbira of Chinees cymbaal, tot elektronica, computer en moogerfooterpedals. Het album brengt verslag van een transformatie in zes stappen : Initiation, Resistance, Power, Crisis, Transformation en Transcendence. En de muziek evolueert ook volgens die stappen. "Initiation" is een bas solo, op "Resistance" komt de percussie tegenwerk bieden, eerst gewone percussie, dan marimba, dan elektronica tot de bas stopt en de percussie tenslotte ook. "Power" begint licht met arco bas, en marimba en kleine percussie, rollend naar een dreigend gedrum, eerst ritmeloos dan sterk ritmisch, met de bas die hard tussenkomt, om een solide ondergrond te vormen voor ijle gedempte cornetstoten van Mazurek, nu eens rustig, dan weer jagend, evoluerend naar een trage bluesy melodie, die qua trompetstijl het midden houdt tussen Lester Bowie en Don Cherry, overgaand naar lichte percussie, een bijna-slaapliedje zo broos en lieflijk klinkt het, om dan te sterven in een elektronisch chaotisch gedreun van een vijftal minuten, en dan denk je "nu eindigt dit", maar nee, uit die chaos komt plots een licht dansend melodietje van trompet, arco bas en mbira, de echte finale van dit nummer dat ongeveer een half uur duurt. En zo gaat dat maar verder. De band neemt zijn tijd om de muziek te verkennen, te vervormen, nieuwe invalshoeken te bedenken, maar de structuur is wezenlijk, dit is vrije improvisatie langs vastliggende paden. Dit is avant-garde jazz of experimentele jazz zo je wil, maar dan wel met soul. Die bezieling hoor je het best in het laatste nummer "Transcendence", dat met een manisch repetitief ritme alle remmen losgooit, met Mazurek die boven dat hypnotisch gedreun van bas en drum absolute schoonheid uit zijn cornet tovert. Waarschijnlijk niet naar ieders smaak, maar de manier waarop deze groep nieuwe muzikale paden bewandelt is fantastisch. Mazurek verraste ons al in het begin van het jaar met The Exploding Star Orchestra, maar ook deze is schitterend.
Hieronder een promofilmpje van de bijhorende DVD (het laatste nummer Transcendence):
For the English version, click HERE
No comments:
Post a Comment