Louis Sclavis is een Frans clarinet-virtuoos die in de voorbije decennia met ongeveer iedereen van de Europese avant jazz scene gespeeld heeft (Evan Parker, Brotzmann, Tony Oxley, Lol Coxhill, Henri Texier, Marc Ducret, Bruno Chevillon, ...). Hij heeft al enkele jaren zijn vaste stek gevonden bij ECM. Veel van zijn eigen muziek is uitermate complex, afstandelijk, cerebraal, soms cross-over met modern klassiek, en niet echt mijn "cup of tea". Zijn samenspel met Aldo Romano en Henri Texier op de Carnets de Routes trilogie (kopen!) heeft hem blijkbaar terug onder de mensen gebracht, want deze CD is warm, toegankelijk (relatief gezien), met "Soul", wat de vorige albums misten volgens mij. Voor de gelegenheid omringt hij zich nu met jonge muzikanten op sax, klavier, gitaar, bas en drums. De melodieën zijn absoluut prachtig, met invloeden van over de hele wereld, en net zoals bij vele CD's van Henri Texier vind je ook hier Franse folk ingrediënten. Maar Sclavis brengt die tradities van folk en jazz nog een stap verder, voorbij de deconstructie van de freejazz en herbouwt ze met elektronica en rock-elementen. Het vierde nummer "Le Verbe" doorworstelt die hele transformatie op zich. De titel van de CD verklaart de filosofie : "l'imparfait" wijst zowel naar de grammatikale term voor de verleden tijd, als naar de onvolmaaktheid der dingen, de talen zijn dan de talen van de muziek, die uit het verleden, de onvolmaaktheid om echt te communiceren, en om het ondanks die onvolmaaktheid toch te kunnen doen, elk met zijn eigen dialect en andere interpretatie, maar op zoek naar een nieuwe dialoog, een nieuwe taal, één die wel alles omvat, één die wel perfect is. Maar dat is mijn interpretatie achteraf. Wat het ook moge zijn, de muziek is mooi, ontroerend, verrassend, creatief, intens, rockend, swingend, ... Sclavis heeft zichzelf heruitgevonden ... en in dezelfde moeite de muziekgeschiedenis. Een juweeltje!
For the English version, click HERE
1 comment:
Helemaal mee eens! In mei 2009 verschijnt de opvolger van 'l'imparfait', ook weer bij ECM. De samenstelling van de groep is licht gewijzigd, maar de opzet (simpel gezegd: elektrische inbreng) lijkt ongewijzigd. Ik ben erg benieuwd.
Sclavis treedt 30 mei op in Nijmegen, bij Music Meeting (www.musicmeeting.nl), samen met drie andere grootheden uit de franse jazz: Michel Portal, Jean-Pierre Drouet en Bruno Chevillon. Ook Magnumfotograaf Guy le Querrec is van de partij (zijn foto's sieren o.a. de Afrika-CD's van Romano/Sclavis/Texier). Tijdens het concert op Music Meeting projecteert hij foto's die de inspiratie vormen voor de muziek van het kwartet. Wie Sclavis en/of Portal al eens live heeft gezien en gehoord, weet dat je dit niet mag missen!
Post a Comment